Keuzes....

Keuzes maken, het hoort bij het leven, bij het volwassen worden........ Zeggen ze......

Ik vind het helemaal niks. Sterker nog ik vind het vreselijk en ik ben er niet goed in. Ik kan je vertellen, die combinatie is niet zo heel handig. Ik las laatst ergens dat mensen die niet zo goed zijn in keuzes maken over het algemeen ongelukkiger zijn dan mensen die gewoon knopen doorhakken zonder twijfelen. Als dat echt waar is ben ik toch wel verbaasd dat ik nog niet ben opgenomen in een inrichting...

Laatst heb ik met een vriend van me mijn kamer verbouwd, op zich kan dat heel snel gaan, maar wij zijn een dag aan het schaken geweest met mijn meubels, ik kon gewoon niet beslissen waar ik welk meubelstuk neer wilde zetten. Nou kun je je misschien voorstellen dat als ik al moeite heb met meubels, dat het dan helemaal dramatisch is als ik tussen banen moet kiezen....

3 weken terug zag ik het al aankomen: alles gaat zometeen tegelijk komen, en ja hoor op dit moment heb ik vier concrete dingen lopen en moet ik gaan kiezen... Ik heb dinsdagavond mijn deadline staan, dan moet ik de knoop doorhakken. Dat wordt dus een weekend lijstjes maken, en heeeeel veel nadenken (want dat doe ik al zo weinig)...

En dan zul je zien dat op het moment dat ik eindelijk aan de slag kan er een mediabedrijf met een hele leuke (redactie) functie op de proppen komt en ik weer moet kiezen.

Tja, ik snap wel waarom mensen die goed keuzes kunnen maken over het algemeen gelukkiger zijn, conclusie: een goed persoonlijk leerdoel! Is het niet voor mezelf, dan wel voor de mensen in mijn omgeving die al mijn eindeloze analyses aan moeten horen..... ;)